امانوئل سویدنبرگ متفکر عالم، عارف و نامدار سوئدی بیست و نهم ژانویه سال ۱۶۸۸ میلادی در استکهلم سوئد بهدنیا آمد. وی پس از طی تحصیلات خود، در ریاضیات تبحر یافت و مهندسی معر
وف شد. امانوئل در ۵۴ سالگی اعلام داشت که دنیای واقعی را در رؤیاهایى مشاهده کرده است!
سویدنبرگ از آن پس به مطالعات فراوانی در فلسفه پرداخت و به نشر عقاید و افکار خود مشغول شد. وی اعلام کرد که فلسفه او، انفصال از دنیای مادی و غرق شدن در تماشای عالم معنوی است. سویدنبرگ در مشاهده عالم معنا چنان تیزبین و دقیق بود که آن را به شیوه دانشمندان، با همه جزییاتش توصیف میکرد.
او میگفت که «دنیای مادی و دنیای روحی، هر دو، دارای طرح و الگویى قابل انطباق هستند و بنابراین، وحدتپذیرند. هر آنچه در این دنیا هست، نظیر آن در دنیای دیگر نیز هست.» وی معتقد بود که هر چه انسان شریفتر باشد، فهم و درک وجود خداوند برایش ممکنتر است، زیرا خداوند شبیه و المثنای نامشهود انسان است. سودنبرگ تأکید داشت که همه این‌ها در سیرهای عارفانه وی به عالم بالا، برای شخص او یقینی شده است.
هرچند سودنبرگ خود را «مردی هر دو جهانی» میخواند، با این حال، در او چیز غیرمعمول و نامتعارفی وجود نداشت. دارا بودن زندگی ساده و معتدل، پرهیز از هرزگی و بی‌بندوباری، علاقه به مصاحبت با دیگران و علاقه به گیاهخواری و دوری از گوشتخواری، از جمله ویژگیهای زندگی او بود.
امانوئل سویدنبرگ اندیشههای فلسفی خود را در بیش از 50 جلد کتاب بیان داشت که مهم‌ترین آنها، کتاب «اسرار عالم ملکوت» یا «رموز آسمانی» است که آن را در هشت جلد به نگارش درآورد. او در این کتاب عنوان میکند که تنها خدا زنده است و حضور او در انسان و مخلوقات دیگر است که به آنها نمودی از زندگی میبخشد و در ما توهم وجود اختلاف میان انواع موجودات را که همه بهرهای از ذات واحد الهیاند، ایجاد میکند.
«اسرار عالم ملکوت» نهتنها مهم‌ترین اثر سودنبرگ است، بلکه یکی از بارز‌ترین و جالبترین جلوههای اندیشه عرفانی اروپای شمالی در قرن هجدهم میلادی محسوب می‌شود. سودنبرگ در انگلستان و آمریکا دارای پیروان بسیاری بود. امانوئل سودنبرگ سرانجام ۲۹ مارس ۱۷۷۲میلادی در سن هشتاد و چهار سالگی درگذشت.